دانلود پرسشنامه با موضوع حساسیت اضطرابی ASI  فلوید و همکاران 2005،
در قالب doc و در 4 صفحه، قابل ویرایش.

پرسشنامه¬ی حساسيت اضطرابي ( ASI) يك پرسشنامه¬ی خودگزارش¬دهي است كه 16 گويه دارد و بر اساس مقياس پنج درجه¬اي ليكرتی (خيلي كم=0 تا خيلي زياد=4) است. هر گويه اين عقيده را منعكس مي¬كند كه احساسات اضطرابي به صورت ناخوشايند تجربه مي¬شوند و توان منتهي شدن به پيامد آسيب¬زا را دارند. درجه¬ی تجربه¬ی ترس از نشانه¬هاي اضطرابي با نمرات بالاتر مشخص مي¬شود. دامنه¬ی نمرات بين 0 تا 64 است. فلويد ، گارفيلد  و ماركز  (2005) ساختار اين پرسشنامه از سه عاملِ؛ ترس از نگراني¬هاي بدني (8 گویه)، ترس از نداشتن كنترل شناختي (4 گويه) و ترس از مشاهده شدن اضطراب توسط ديگران (4 گویه) تشكيل شده است. بررسی ویژگی¬های روان¬سنجي اين مقياس، ثبات دروني آن را (آلفاي بين 80/0 تا 90/0) نشان داده است. اعتبار بازآزمايي بعد از 2 هفته 75/0 و به مدت سه سال 71/0 نشان داده است که حساسيت اضطرابي يك سازه¬ی شخصيتي پايدار است (ريس ، پترسون ، گارسكي  و مکنالی3، 1986). اعتبار آن در نمونه¬ی ايراني بر اساس سه روش، همساني دروني، بازآزمايي و تنصيفي محاسبه شد كه براي كل مقياس به ترتيب ضرايب اعتبار 93/0، 95/0 و 97/0 به دست آمد. روایی بر اساس سه روش روایی همزمان، همبستگی خرده مقیاس¬ها با مقیاس کل و با یکدیگر و تحلیل عوامل محاسبه شد. روایی همزمان از طریق اجرای همزمان با پرسشنامه¬ی «SCL-90» انجام شد که ضریب همبستگی 56/0 حاصل آن بود. ضرایب همبستگی با نمره¬ی کل در حد رضایت¬بخش و بین 74/0 تا 88/0 متغیر بود. همبستگی بین خرده مقیاس¬ها نیز بین 40/0 تا 68/0 متغیر بود (بیرامی، اکبری، قاسم¬پور و عظیمی، 1391). پایایی مقیاس مذکور در پژوهش مشهدی، قاسم پور، اکبری، ایل بیگی و حسن زاده (1392) با روش آلفای کرونباخ 87/0 و با همین روش در پژوهش قاسمی (1391)، 89/0 گزارش شد.